Achtergrondinformatie over mijn project
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
27 Januari 2009 | Nederland, Heemskerk
Hier is een beetje achtergrondinformatie, voor als je geïnteresseerd bent in het verhaal achter de Filippijnse krokodil. Het geeft ook wat meer diepte aan het project waaraan ik werk.
De Filippijnse krokodil (Crocodylus mindorensis) is een relatief kleine zoetwater krokodil die tot 2,5 meter lang kan worden en alleen voorkomt op de Filippijnen. De krokodil was vroeger wijd verspreid op de eilanden, maar is tegenwoordig de zeldzaamste krokodil ter wereld en is alleen te vinden in een paar hoger gelegen plekken op de grote eilanden Luzon en Mindanao. Door intensieve jacht, schadelijke vismethodes en verlies van habitat is de populatie gedaald tot een kritiek niveau.
In de jaren 80 voerde de Filippijnse regering een inventarisatie uit van de krokodil, en als reactie op de alarmerende berichten begonnen ze de krokodil te kweken in verschillende kweekcentra. Helaas zijn er tot nu toe nog geen gekweekte krokodillen teruggezet in het wild. De herintroductie wordt onmogelijk gemaakt omdat er geen effectieve bescherming is van zijn leefgebied, en de Filippijnse samenleving heeft een zeer negatief beeld van krokodillen. Ze worden vaak vergeleken met corrupte politici, inhalige zakenlui en egoïstische basketbalspelers (basketbal is heel populair in de VS-gerichte Filippijnen). Sommige locale stammen zien krokodillen als brengers van slecht nieuws, anderen zien hen als heksen, boze geesten of gereïncarneerde voorvaderen.
In de jaren 90 werd gedacht dat de Filippijnse krokodil was uitgestorven, tot in 1999 er een krokodil werd ontdekt in noordoost-Luzon, tegen de grens van een enorm natuurgebied. De ontdekking betekende een nieuwe kans om de soort in het wild te beschermen. Er was een nieuwe strategie nodig, eentje gericht op het mobiliseren van publieke steun. Want alleen als de burgerbevolking trots wordt op hun zeldzame krokodil, heeft het beest een kans in het wild te overleven.
Voor dit doel werd het CROC-project opgezet (Crocodile Rehabilitation, Observance and Conservation), een samenwerkingsverband tussen Universiteit Leiden en de locale Isabela State University. Naast het observeren van de krokodillenpopulatie, heeft CROC een ambitieuze campagne gestart om het publieke bewustzijn over de krokodil te verbeteren, en om de krokodil populair te maken door shows en posters, met groot succes! Tegenwoordig worden er geen krokodillen meer gedood in Luzon. Veel Filippijnse politici zijn echter nog steeds van mening dat de krokodillen een pest vormen en zien het beest liever vertrekken.
Helaas zullen de Leidenaren moeten vertrekken uit de Filippijnen door bezuinigingen bij de Universiteit. De Filippino’s zullen de bescherming zelf moeten overnemen. Voor dit doeleinde maak ik een boekje, waarin alle kennis van krokodillenbescherming van de afgelopen 7 jaar zit gebundeld. De Filippijnse officials kunnen dit boekje goed gebruiken.
De Filippijnse krokodil (Crocodylus mindorensis) is een relatief kleine zoetwater krokodil die tot 2,5 meter lang kan worden en alleen voorkomt op de Filippijnen. De krokodil was vroeger wijd verspreid op de eilanden, maar is tegenwoordig de zeldzaamste krokodil ter wereld en is alleen te vinden in een paar hoger gelegen plekken op de grote eilanden Luzon en Mindanao. Door intensieve jacht, schadelijke vismethodes en verlies van habitat is de populatie gedaald tot een kritiek niveau.
In de jaren 80 voerde de Filippijnse regering een inventarisatie uit van de krokodil, en als reactie op de alarmerende berichten begonnen ze de krokodil te kweken in verschillende kweekcentra. Helaas zijn er tot nu toe nog geen gekweekte krokodillen teruggezet in het wild. De herintroductie wordt onmogelijk gemaakt omdat er geen effectieve bescherming is van zijn leefgebied, en de Filippijnse samenleving heeft een zeer negatief beeld van krokodillen. Ze worden vaak vergeleken met corrupte politici, inhalige zakenlui en egoïstische basketbalspelers (basketbal is heel populair in de VS-gerichte Filippijnen). Sommige locale stammen zien krokodillen als brengers van slecht nieuws, anderen zien hen als heksen, boze geesten of gereïncarneerde voorvaderen.
In de jaren 90 werd gedacht dat de Filippijnse krokodil was uitgestorven, tot in 1999 er een krokodil werd ontdekt in noordoost-Luzon, tegen de grens van een enorm natuurgebied. De ontdekking betekende een nieuwe kans om de soort in het wild te beschermen. Er was een nieuwe strategie nodig, eentje gericht op het mobiliseren van publieke steun. Want alleen als de burgerbevolking trots wordt op hun zeldzame krokodil, heeft het beest een kans in het wild te overleven.
Voor dit doel werd het CROC-project opgezet (Crocodile Rehabilitation, Observance and Conservation), een samenwerkingsverband tussen Universiteit Leiden en de locale Isabela State University. Naast het observeren van de krokodillenpopulatie, heeft CROC een ambitieuze campagne gestart om het publieke bewustzijn over de krokodil te verbeteren, en om de krokodil populair te maken door shows en posters, met groot succes! Tegenwoordig worden er geen krokodillen meer gedood in Luzon. Veel Filippijnse politici zijn echter nog steeds van mening dat de krokodillen een pest vormen en zien het beest liever vertrekken.
Helaas zullen de Leidenaren moeten vertrekken uit de Filippijnen door bezuinigingen bij de Universiteit. De Filippino’s zullen de bescherming zelf moeten overnemen. Voor dit doeleinde maak ik een boekje, waarin alle kennis van krokodillenbescherming van de afgelopen 7 jaar zit gebundeld. De Filippijnse officials kunnen dit boekje goed gebruiken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
